Το ξύπνημα της αυτοσυνείδησης

Άγαλμα κόρης.
Γύρω στο 550-540 π.Χ.
Μάρμαρο. Ύψος κόρης (με την πλίνθο) 1,76μ. - (με το βάθρο) 2,02μ. Από τον αρχαίο δήμο Μυρρινούντος της Αττικής.
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Γ 4889.

Πλάι στους γυμνούς κούρους της αρχαϊκής πλαστικής προβάλλουν οι κόρες, ντυμένες με πολύχρωμα ενδύματα και στολισμένες με περίτεχνα κοσμήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το άγαλμα της Φρασίκλειας. Η νέα που έφυγε νωρίς, σωπαίνει με ένα χαμόγελο στα χείλη. «Θα καλούμαι για πάντα κόρη, αφού οι θεοί αντί για γάμο μου όρισαν αυτό το όνομα» διαβάζουμε στο επίγραμμα που είναι χαραγμένο στην πρόσοψη του βάθρου.